Δημοτικές εκλογές μεταξύ εικόνας και λόγου
*του Πάνου Γκόνη
Τις τελευταίες ημέρες, και όσο οδεύουμε προς την Κυριακή 18 Μαΐου, γεμίζουν οι γειτονιές με κάθε είδους διαφημιστικά προεκλογικά φυλλάδια, οι τοπικές εφημερίδες και το διαδίκτυο ξεχειλίζουν από εικόνες με πρόσωπα και πληρωμένες καταχωρήσεις επειδή ο νόμος παρέχει τη δυνατότητα στους υποψήφιους αυτοδιοικητικούς συμβούλους να διαθέσουν ένα ποσό έως δύο χιλιάδες ευρώ για να κάνουν γνωστή στον κόσμο την υποψηφιότητά τους. Ακούγεται άδικο και ισοπεδωτικό έτσι όπως το αναφέρω, αφού στον αντίποδα μπορεί κάποιος να ισχυρισθεί ότι δυστυχώς όλοι εμείς που είμαστε υποψήφιοι σε ένα αυτοδιοικητικό σχήμα αντιλαμβανόμαστε πως οι άνθρωποι της πόλης δεν μας γνωρίζουν και προσπαθούμε με αυτόν τον τρόπο να κάνουμε εμφανή την παρουσία μας. Κάτι τέτοιο θα ήταν θεμιτό εφόσον είχε προηγηθεί μια συνεχής και αδιάλειπτη παρουσία – προσφορά στην πόλη, εφόσον είχε προηγηθεί ο λόγος ή ακόμα περισσότερο η πράξη.
Πολλοί λένε ότι μια εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, μόνο που στην περίπτωση της ανάδειξης των επόμενων δημοτικών σχημάτων αυτό δεν ισχύει. Εκείνο που μετράει πάνω από όλα είναι ο πολιτικός λόγος και η προοπτική υλοποίησής του. Η ταυτοποίηση των προσώπων σαφώς και είναι ένα ζητούμενο για τον ψηφοφόρο, και μπορεί να γίνει κάλλιστα από τα συνολικά φυλλάδια με τα βιογραφικά των παρατάξεων, αλλά δεν είναι το κυρίως ζητούμενο. Το κυρίως ζητούμενο είναι η πρόταση, η προγραμματική θέση και η υπεράσπισή της με πολιτικά κριτήρια και προσωπική ευθύνη. Θα μου επιτρέψετε να αμφιβάλλω για το πόσο σημαντικό είναι να αναγνωρίζεις απλά τον υποψήφιο, αλλά να μην ξέρεις το σε τί προσδοκά, ή ακόμη χειρότερα με ποιον σκοπό πληρώνει για να κερδίσει την αναγνώριση από την πλευρά του κόσμου. Βέβαια δεν εννοώ ότι όλοι όσοι έχουν κάνει έξοδα για την προβολή τους επιδιώκουν να τα πάρουν πίσω, αλλά λυπάμαι γιατί τελικά με αυτόν τον τρόπο επιβραβεύουν τη διατήρηση των κακώς εννοούμενων πελατειακών σχέσεων που εμείς πρώτοι οφείλουμε να εξαλείψουμε. Όταν όλες οι παρατάξεις μιλάνε πλέον για την αυτονόητη συμμετοχή του κόσμου στα αυτοδιοικητικά πράγματα, αναρωτιέμαι, δεν θα όφειλε και ο κόσμος αυτός να έχει ουσιαστική γνώση για το τί πρεσβεύει εκείνος ή εκείνη που αναζητούν την ψήφο του; Αν καταφέρναμε να αλλάξουμε την ερώτηση που επικρατεί, ποιος είναι αυτός, και την κάναμε, γιατί αυτός, τότε μόνο θα μπορούσαμε να συζητάμε για αλλαγή νοοτροπίας και αρχή συμμετοχής. Αν καταφέρναμε να προκρίνουμε τον λόγο έναντι της εικόνας θα μπορούσαμε να έχουμε ως δεδομένη τη συμμετοχή του κόσμου για την επόμενη μέρα που τόσο έχει ανάγκη η πόλη.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι αρκετοί υποψήφιοι, ακόμα ίσως και από τους συνυποψήφιούς μου, θα διαφωνήσουν με ετούτη τη δημόσια τοποθέτησή μου, αλλά ειλικρινά πιστεύω πως είναι πια σημαντικό να πάρει ουσιαστικά ο κόσμος την κατάσταση στα χέρια του. Αυτό θα το πράξει αν πρώτα φροντίσει να διαβάσει τα προγράμματα των παρατάξεων, αν μελετήσει προσεκτικά όλα τα βιογραφικά των υποψηφίων από τα αντίστοιχα φυλλάδια και εάν τέλος φροντίσει να καθορίσει τα κριτήρια της επιλογής του με βάση τον πολιτικό λόγο τόσο των παρατάξεων, όσο και των υποψηφίων τους.
Νομίζω ότι έφτασε ο καιρός να αναρωτηθούμε τελικά όλοι: τί σχέση μπορεί να έχουν οι εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση με την τύπου life style προβολή; Καμία! Ας παλέψουμε επιτέλους για την ανατροπή αυτής της λογικής της ανάθεσης, που ως μοναδικό κριτήριο έχει την αναγνωρισημότητα των προσώπων, και ας επιδιώξουμε την πραγματική συμμετοχή των ψηφοφόρων στα κοινά, αρχής γεννομένης από την παρούσα εκλογική αναμέτρηση.
Ο Πάνος Γκόνης είναι εκδότης βιβλίων, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του 1ου Λυκείου Αγίας Παρασκευής, μέλος του Δ.Σ. της Ένωσης Συλλόγων Γονέων Αγίας Παρασκευής, συντονιστής της Οργάνωσης Μελών ΣΥΡΙΖΑ Αγίας Παρασκευής, μέλος της Γραμματείας, συντονιστής Προγράμματος και υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος της «Νίκης των Πολιτών Αγίας Παρασκευής».
